Elemento Aggiunto

Lauda, Sion, Salvatorem,
lauda ducem et pastorem
in hymnis et canticis.

Sit laus plena, sit sonora,
sit iucunda, sit decora
mentis iubilatio.
Dies enim solemnis agitur,
in qua mensae prima recolitur
huius institutio.
In hac mensa novi regis,
novum Pascha novae legis
phase vetus terminat.
Dogma datur christianis,
quod in carnem transit panis,
et vinum in sanguinem.
Quod non capis, quod non vides,
animosa firmat fides,
praeter rerum ordinem.
Caro cibus, sanguis potus:
manet tamen Christus totus,
sub utraque specie.
Sumit unus, sumunt mille:
quantum isti, tantum ille:
nec sumptus consumitur.
Ecce panis angelorum,
factus cibus viatorum:
vere panis filiorum,
non mittendus canibus.
Bone pastor, panis vere,
Jesu, nostri miserere:
tu nos pasce, nos tuere:
tu nos bona fac videre
in terra viventium.
Tu, qui cuncta scis et vales:
qui nos pascis hic mortales:
tuos ibi commensales,
coheredes et sodales
fac sanctorum civium.

Traduzione:
Sion, loda il Salvatore,
la tua guida, il tuo pastore,
con inni e cantici.

Lode piena e risonante, gioia nobile e serena sgorghi oggi dallo spirito. Questa è la festa solenne nella quale celebriamo la prima sacra cena. E' il banchetto del nuovo re, nuova Pasqua, nuova legge, e l'antico è giunto al termine. E' la certezza a noi cristiani: si trasforma il pane in carne, si fa sangue il vino. Tu non vedi, non comprendi, ma la fede ti conferma oltre la natura, mangi carne, bevi sangue, ma rimane Cristo intero in ciascuna specie. Siano uno, siano mille, ugualmente lo ricevono: mai è consumato. Ecco il pane degli angeli, pane dei pellegrini, vero pane dei figli: non deve essere gettato. Buon pastore, vero pane, o Gesù, pietà di noi: nutrici e difendici, facci intravvedere i beni eterni nella terra dei viventi. Tu che tutto sai e puoi, che ci nutri sulla terra, conduci i tuoi fratelli alla tavola del cielo, nella gioia dei tuoi santi.